ماهی تازه یکی از غذاهای اصلی مردم ژاپن است. ژاپن کشوری جزیره ای ست که محصور در آب هایی است که منبع عظیم ماهی را در خود دارد. اما سال ها پیش بعلت صید بی رویه با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته، منابع آبزیان در سواحل ژاپن و مناطق اطراف به شدت کاهش یافت به صورتی که کشتی های صید ماهی مجبور شدند به آب های دورتر برای صید ماهی بروند.
اما مشکل این بود که با طی مسافت زیاد، ماهی ها تازگی خود را از دست می دادند و ژاپنی ها که عادت به خوردن ماهی تازه داشتند رغبت چندانی به خوردن ماهی های جدید از خود نشان نمی دادند. صاحبان کشتی ها و صنایع ماهیگیری برای حل این مسئله در کشتی ها، حوضچه هایی تعبیه کردند در واقع پس از صید ماهیها، آنها را در حوضچه ها می ریختند تا ماهی ها زنده به ساحل برسند و بلافاصله مصرف شوند.
علی رغم این ترفند هنوز مردم عقیده داشتند که این ماهی ها نیز مزه و طعم ماهی تازه را ندارند و از آنها استقبال نکردند. صاحبان کشتی ها که خود را با یک بحران بزرگ و جدی روبرو میدیدند به فکر یک راه حل نهایی افتادند. تحقیقات نشان می داد درست است که ماهی ها زنده به ساحل می رسند اما چون همانند محیط طبیعی خود از حرکت و فعالیت برخوردار نبودند، هنگام مصرف نیز طعم ماهی تازه را نمی دادند.
راه حل نهایی استفاده از کوسه ماهی های کوچکی بود که آنها را در حوضچه های ماهی ها انداختند. هر چند تعدادی از ماهی ها توسط این کوسه ماهی ها شکار می شدند اما درصد عمده ای زنده می ماندند. در واقع از آنجا که ماهی ها مرتب توسط کوسه ها مورد تعقیب قرار می گرفتند، یک لحظه آرام و قرار نداشتند و همان تحرکی را از خود نشان می دادند که در محیط طبیعی زندگی خود داشتند. ناگفته پیداست که ژاپنی ها از این ماهی ها استقبال کردند و آنها را به عنوان ماهی های تازه می خریدند
"توضیح دهید که چگونه می توان با استفاده از یک فشارسنج ارتفاع یک آسمان خراش را اندازه گرفت؟"
سوال بالا یکی از سوالات امتحان فیزیک در دانشگاه کپنهاگ بود.
یکی از دانشجویان چنین پاسخ داد: "به فشار سنج یک نخ بلند می بندیم. سپس فشارسنج را از بالای آسمان خراش طوری آویزان می کنیم که سرش به زمین بخورد. ارتفاع ساختمان مورد نظر برابر با طول طناب به اضافه‌ی طول فشارسنج خواهد بود."
پاسخ بالا چنان مسخره به نظر می آمد که مصحح بدون تامل دانشجو را مردود اعلام کرد. ولی دانشجو اصرار داشت که پاسخ او کاملا درست است و درخواست تجدید نظر در نمره ی خود کرد. یکی از اساتید دانشگاه به عنوان قاضی تعیین شد و قرار شد که تصمیم نهایی را او بگیرد.
نظر قاضی این بود که پاسخ دانشجو در واقع درست است، ولی نشانگر هیچ گونه دانشی نسبت به اصول علم فیزیک نیست. سپس تصمیم گرفته شد که دانشجو احضار شود و در طی فرصتی شش دقیقه ای پاسخی شفاهی ارائه دهد که نشانگر حداقل آشنایی او با اصول علم فیزیک باشد.
دانشجو در پنج دقیقه ی اول ساکت نشسته بود و فکر می کرد. قاضی به او یادآوری کرد که زمان تعیین شده در حال اتمام است. دانشجو گفت که چندین روش به ذهنش رسیده است ولی نمی تواند تصمیم گیری کند که کدام یک بهترین می باشد.
قاضی به او گفت که عجله کند، و دانشجو پاسخ داد: "روش اول این است که فشارسنج را از بالای آسمان خراش رها کنیم و مدت زمانی که طول می کشد به زمین برسد را اندازه گیری کنیم. ارتفاع ساختمان را می توان با استفاده از این مدت زمان و فرمولی که روی کاغذ نوشته ام محاسبه کرد."
دانشجو بلافاصله افزود: "ولی من این روش را پیشنهاد نمی کنم، چون ممکن است فشارسنج خراب شود!"
"روش دیگر این است که اگر خورشید می تابد، طول فشارسنج را اندازه بگیریم، سپس طول سایه ی فشارسنج را اندازه بگیریم، و آنگاه طول سایه ی ساختمان را اندازه بگیریم. با استفاده از نتایج و یک نسبت هندسی ساده می توان ارتفاع ساختمان را اندازه گیری کرد. رابطه ی این روش را نیز روی کاغذ نوشته ام."
"ولی اگر بخواهیم با روشی علمی تر ارتفاع ساختمان را اندازه بگیریم، می توانیم یک ریسمان کوتاه را به انتهای فشارسنج ببندیم و آن را مانند آونگ ابتدا در سطح زمین و سپس در پشت بام آسمان خراش به نوسان درآوریم. سپس ارتفاع ساختمان را با استفاده از تفاضل نیروی گرانش دو سطح بدست آوریم. من رابطه های مربوط به این روش را که بسیار طولانی و پیچیده می باشند در این کاغذ نوشته ام."
"آها! یک روش دیگر که چندان هم بد نیست: اگر آسمان خراش پله ی اضطراری داشته باشد، می توانیم با استفاده از فشارسنج سطح بیرونی آن را علامت گذاری کرده و بالا برویم و سپس با استفاده از تعداد نشان ها و طول فشارسنج ارتفاع ساختمان را بدست بیاوریم."
"ولی اگر شما خیلی سرسختانه دوست داشته باشید که از خواص مخصوص فشارسنج برای اندازه گیری ارتفاع استفاده کنید، می توانید فشار هوا در بالای ساختمان را اندازه گیری کنید، و سپس فشار هوا در سطح زمین را اندازه گیری کنید، سپس با استفاده از تفاضل فشارهای حاصل ارتفاع ساختمان را بدست بیاورید."
"ولی بدون شک بهترین راه این می باشد که در خانه ی سرایدار آسمان خراش را بزنیم و به او بگوییم که اگر دوست دارد صاحب این فشارسنج خوشگل بشود، می تواند ارتفاع آسمان خراش را به ما بگوید تا فشارسنج را به او بدهیم!"
دانشجویی که داستان او را خواندید، نیلز بور، فیزیکدان دانمارکی بود.
اکثر افرادی که حقه های روانشناسی پشت پرده کازینو ها خبر ندارند، معتقدند : “اگر خوش شانس باشید، میتونید یکروز در کازینو، درآمد یکسال تان را بدست بیارید… فقط اگر خوش شانش باشید.” متاسفانه نه خودشان، بلکه هیچ شخص دیگری را نمی شناسند که دراز مدت، توانسته از کازینو ها یا به اصطلاح قمارخانه ها پول کسب کند. چرا؟ در این مقاله میخوانید…
کازینوها یا قمارخانه ها فعالیت های رسمی شان را از قرن 19ام و با ریشه از ایتالیا شروع کردند. خوشبختانه این نوع فعالیت ها در کشور ما ،ایران، ممنوع هستند اما در کشور های غربی مانند آمریکا، این صنعت، سالیانه 73$ بیلیون دلار درآمد دارد، یعنی به عبارتی روزانه 650$ هزار دلار درآمد خالص !
اما سوال اینجاست : چرا مردم با وجود ضرر های زیادی که از قمار کرده اند هرگز تا ورشکستگی از ان دست نمیکشند؟ دلیل آن حقه های روانشناسی است که این افراد پشت پرده کازینو ها از آن استفاده میکنند.
بعضی از این حقه ها در تبلیغات تلویزیونی نیز استفاده میشد تا محصولاتی خریداری شوند که حتی تا با امروز نیز از آن استفاده میکنند.
اما کازینوها ،از چه مهندسی و حقه های روانشناسی استفاده میکنند که مردم با اینکه ضرر میکنند، عاشق آن هستند و میخواهند تمام پولشان را خرج کنند؟ شما در این مقاله 9 حقه ی مرموز روانشناسی را میخوانید که کازینوها استفاده میکنند تا تمام پول مشتریانشان را به جیب بزنند.
توجه کنید که این حقه ها خلاف قانون نیستند و کاملا عادی هستند. اما نحوه استفاده آن و تاثیر آن ناخودآگاه در ذهن مشتری چنان قدرتمند عمل میکند که هرآنچه را در پشت پرده انتظار دارند مشتری ناخودآگاه و در خیالش به اراده خودش انجام میدهد.
متاسفانه اکثر مغازه ها، فروشگاه های زنجیره ای بزرگ و بوتیک ها نیز از این حقه ها در خفا استفاده میکنند. پس بهتر است آنها را بخوانید، یاد بگیرید و از آنها آگاه باشید تا هرگز فریب آنها را نخورید.
9 حقه ی مرموز روانشناسی که در کازینو ها استفاده میکنند تا مردم پول بیشتری خرج کنند :
آنها گذر زمان را از شما مخفی میکنند | شما بر هیچکدام از دیوارهای کازینو-ای ساعت نخواهید دید. هیچ پنجره ای رو به بیرون نخواهید دید تا متوجه روز و شب بودن نشوید. زیرا شما اگر ندانید چقدر وقت صرف آنجا کردید شاید هرگز بابت زمانتان هم پشیمان نشوید !
متاسفانه اکثر فروشگاه های بزرگ نیز از این حقه استفاده میکنند ،هیچگونه ساعت و پنجره و یا درهای شیشه ای بزرگ ندارند تا مشتریان گذران وقت را متوجه نشوند.
آنها وظیفه دارند مطمئن شوند، حتما همه حداقل یکبار برنده شدن را ببینند | در کازینو، اگر شخصی در یک بازی برنده شود و پول زیادی بدست آورد، آنها کاری میکنند تا همه آنرا ببینند، یک مدرک زنده از کسی که برنده شد ! برای این منظور با نورهای رنگی، صدای موزیک بلند و یک گوینده با لحنی شاد در حال دعوت کردن مردم به جشن کسی است که یک موفقیت بزرگ بدست آورده.
اگر آنها برنده شدند… چرا شما برنده نشوید؟ این دقیقا فکریست که آنها میخواهند در ذهن شما جریان داشته باشد.
آنها فرصت های بر سر راه شما قرار میدهند | در هرکجای کازینو، ماشین ها قمار وجود دارند. آنها کاری کرده اند که در هر فرصتی، هر لحظه که فکر قمار کردن در ذهن شما جاری شد، بدون کمترین وقفه پولتان را خرج کنید و به دنبال ماشین های قمار نگردید. برای مثال حتی در سرویس های بهداشتی، راهروها، درب خروجی و … نیز ماشین ها و بازی هایی قرار داده اند تا قمار کنید.
آنها با کلمه ی “رایگان” شما را تشویق به ماندن میکنند | در کازینوها، حتما یک اتاق برای صرف شام و نوشیدنی، کاملا رایگان وجود دارد. شما میتوانید به هر میزان که میخواهید غذا بخورید و نوشیدنی بنوشید…
اما چرا؟ تا حتی شده به خاطر صرف شام و نوشیدن بخواهید زمانتان را در کازینوها بگذرانید.
آنها از ژِتون به جای پول استفاده میکنند | آنها میدانند در ذهن شما “پول” اهمیت زیادی دارد زیرا شما با زحمت آنرا بدست آوردید و تصویر پول را به وضوح میبینید؛ اما درمورد ژتون (سکه های پلاستیکی با رنگ های مختلف که ارزشی برابر پول دارند اما فقط در کازینوها) هیچ ایده ای ندارید و ذهنتان نسبت به خرج کردن آنها کمتر به شما خرده میگیرد !تقریبا 99.9% افرادی که پولشان را به ژتون تبدیل میکنند، تمام ژتون هایشان را خرج میکنند و احتمال اینکه بعضی از ژتون ها را ببرند و تبدیل به پول نقد کنند کم است.
آنها میدانند شما هرگز محاسباتی انجام نخواهید داد | آنها از بازی هایی استفاده میکنند که به ظاهر از قوانین ریاضی پیروی میکند و به شما طوری تلقین میکنند که اگر خیلی زرنگ باشید میتونید این بازی را ببرید ! اما واقعا اینطور نیست. جو و محیطی که در آن بازی میکنید، اکثر اوقات همراه با صدای بلند، تجمع افراد و سرعت بالایی است.
آنها قدم به قدم شما را دنبال میکنند | در کازینوها از بدو ورود شما به کازینو تا خروج شما آنها شما را زیر نظر دارند. هر بازی را که بازی میکنید را نظارت میکنند. بعضا برای تحلیل، بعضا برای دستکاری بازی و یا اقدامات دیگر. اما اگر در یک بازی برنده شوید، فیلم شما را و تمام کسان دیگری را که در بازی برنده شده اند را فقط برای عموم نمایش میدهند.
در کشورهایی که صنعت کازینو مجاز است، هر فیلم یا تبلیغ و یا عکسی از کازینو ببینید، یک محیط شاد، مردم خندان و یک عالمه پول خواهید دید… دقیقا تصویری که شما حاضرید تمام پولتان را خرج کنید تا شاید آنرا بدست آورید.
آنها به شما توهم انتخاب میدهند | قماربازها و کسانی که میخواهند با پولشان قمارکنند حق انتخاب دارند وارد کدام کازینو شوند، کدام بازی را بازی کنند و کدام حرکت را انجام دهند…؛ این افراد تصور میکنند همان ابرقهرمانی خواهند بود که متفاوت از دیگران است، زرنگ تر است و بازی را برنده میشوند اما آنها نمیدانند فقط یک فرد معمولی مانند دیگران در کازینو هستند !
به هر میزان انتخاب قمارباز بیشتر باشد، به همان اندازه تصمیم گیری اش سخت تر میشود و به همان اندازه تصور خواهد کرد شانس برنده شدنش بیشتر میشود؛ اما اینطور نیست.
آنها به شما نوشیدنی های الکل دار پیشنهاد میکنند | افراد تحت تاثیر نوشیدنی های الکلی، ریسک های بیشتری انجام میدهند تا در حالت معمولی… این دقیقا چیزی است که صاحبان کازینو میخواهند و بابت آن هم حاضرند به مشتریانشان نوشیدنی های رایگان بدهند… یک دام خوب برای مشتری راضی.
داده در واقع ثبت واقعیت است و اگر سال تولد کسی 1352 بود یک واقعیت است و قابل دستگاری نیست اگر نام کتاب نهج البلاغه بود یک واقعیت است و قابل تغییر نیست بنابراین داده ها واقعیت هایی هستند که قابل دستکاری نیستند و می توان آنها را به صورت ثابت ثبت کرد
اما اطلاعات چیزهایی هستند که از دل داده ها بیرون کشیده می شوند و بنابراین حالت نتیجه گیری دارند و به ضوابط ما مربوط هستند.بنابراین به نقطه نظر ما بستگی دارند و حالت متغییر و قابل محاسبه دارند. مثلا مقدار سود از تفاضل هزینه ها و درآمدها حاصل می شود.